ประสบการณ์การเรียนต่อจีน：长城
ทางเล่าซือของโครงการ LIFP ได้เชิญให้ฉันมาเขียนแชร์ประสบการณ์การมาเรียนต่อที่ประเทศจีน.โดยบทความนี้จะเป็นประสบ การณ์ที่ฉันไปเรียนอยู่ที่ประเทศจีน.ฉันชื่อบันดา มาจากประเทศแซมเบีย.
ในเดือนกันยายนปี 2001 ฉันอายุ 21 ในตอนนั้น ,ได้จากบ้านมาเรียนต่อที่ประเทศจีน. หลังจากเรียนผ่านเทอมแรกไปนั้นฉันก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับภาษาจีนมากมายรวมทั้งได้เพื่อนหลากหลายประเทศ.หลังจากผ่านไป 4 ปีที่เรียนที่ประเทศจีน ฉันก็ได้เรียนจบปริญญาตรีในด้านวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์. และได้เดินทางกลับไปที่ประเทศแซมเบีย.
ประสบการณ์การเรียนต่อจีน：University of Science and Technology of China
ตอนนี้ฉันเรียนจบจากที่จีนมาได้ 8 ปีแล้ว. ตอนนื้ทำงานอยู่ทื่ธนาคาร Barclays ทำหน้าที่เป็นผู้จัดการ. แต่ก็อดคิดถึงเวลาที่เรียนอยู่ที่จีนไม่ได้.เพราะว่าคนที่ครอบครัวก็ชอบพูดถึงประเทศจีนบ่อยๆ.ในตอนนั้นภาษาจีนเป็นภาษาที่ฉันสนใจมากเพราะว่าเป็นภาษาที่มีความลึกลับและน่าเรียน.หลังจากนั้นฉันเลยเริ่มเรียนภาษาจีนที่มหาวิทยาลัยของตัวเองจนได้ทุนเรียนต่อจีนที่ Anhui Normal University ในเมืองอู๋หู.
ประสบการณ์การเรียนต่อจีน：Anhui Normal University
พอมาถึงประเทศจีนนั้นฉันก็มีเจอหลายๆอย่างที่ไม่คุ้นชินเท่าไร,อย่างเช่นเรื่องสภาพอากาศ,การกินข้าวนอกบ้าน,การใช้ตะเกียบกินข้าวรวมไปถึงการกินน้ำร้อนของทางตนจีน.และยังมีเรื่องของผู้คนและรถที่เยอะมากในเมือง. แต่ก็มีบางเรื่องที่แปลกมากๆก็คือที่ประเทศจีนแต่ละเมืองจะมีความต่างกันมากอย่างเช่นปักกิ่งและอู๋หู รู้สึกเหมือนว่าอยู่กันคนละประเทศเลยทีเดียว. แต่ที่ทำให้ฉันประทับใจมากคือเวลาที่นั่งรถเมล์นั้น ถ้าไม่รู้ว่าต้องไปลงที่ป้ายไหนนั้นก็จะมีคนช่วยบอกทางอยู่ตลอด และชอบมีคนถามอยุ่เรื่อยว่าทำไมถึงเลือกที่จะมาเรียนภาษาจีน.
ตอนเริ่มเรียนภาษาจีนแรกๆนั้น ฉันได้เจอกับปัญหามากมาย. ตอนนั้นแค่ขนาดคำว่า 你好 ฉันยังพูดไม่ได้. แต่เวลาที่เรียนในมหาวิทยาลัยนั้นถึงแม้ว่าจะมีลำบากอยู่บ้างแต่ฉันก็ชอบหาเพื่อนคนจีนเพื่อช่วยฉันอยู่ตลอด. พวกเค้าช่วยฉันได้เยอะมาก,ทำให้ภาษาจีนฉันดีขึ้นแบบรวดเร็ว. ในปี 2002 นั้นฉันได้เดินทางไปเมืองหนานจิงเพื่อสอบ HSK. ก่อนที่จะสอบจริงหนึ่งวันเพื่อนๆได้ส่งข้อความมาหามากมาย เอาใจช่วยให้ฉันสอบผ่านให้ได้. ฉันสอบได้ระดับ 5 ซึ่งสูงสุดในมหาวิทยาลัยในตอนนั้น. หลังจากสอบเสร็จฉันก็ไปฉลองกับทางเพื่อนๆคนจีน, เป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆสำหรับฉัน.
ตอนที่ฉันเริ่มเรียนภาษาจีนแรกๆก็ชอบการเขียนพู่กันมาก.ซึ่งการเขียนพู่กันนั้นเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมจีนทำให้ฉันได้รู้ถึงวัฒนธรรมจีนอย่างลึกซึ้งขึ้น. หลังจากนั้นฉันก็คิดว่าโตขึ้นก็อยากที่จะเป็นครูสอนเขียนพู่กัน.
ตอนปิดเทอมนั้น ฉันชอบนั่งรถไฟไปเที่ยวยังเมืองอื่นๆ. ฉันไปเซี่ยเหมิน, เซินเจิ้น, กวางโจว, ยุนหนาน, เฉิงตู, ตงเป่ย มาแล้ว. เวลานั่งรถไฟนั้นมีคนจีนคอยดูแลฉันตลอด, คอยคุยกับฉันอยู่เรื่อยๆ. การนั่งรถไฟที่จีนนั้นยังสามารถทำให้เราพากับคนมากมาย ได้เจอเพี่อนจากหลายๆประเทศ.
ตั้งแต่ 10 ขวบ ฉันก็ชอบดูหนังของทางเฉินหลงหรือเจ็ต ลี แล้ว. ตอนนั้นฉันชอบดูหนังจีนมากๆโดยเฉพาะแนวกังฟู. พอมาถึงประเทศจีนนั้นก็ได้รู้ว่ากังฟูที่จีนนั้นมีหลายแบบมากไม่ใช่แค่ที่เราเห็นในหนังเท่านั้น. มีปิดเทอมอยู่เทอมนึงฉันได้ไปเรียนกังฟูกับทางเล่าซือท่านหนึ่ง. ในการเรียนนั้นค่อนข้างเหนื่อยเลย ต้องตื่นเช้าตี 5 มาซ้อม. แต่การเรียนกังฟูนั้นทำให้ฉันได้เรียนรู้ด้านวัฒนธรรมจีนมากขึ้น. หลังจากนั้นฉันได้เข้าร่วมการแข่งกังฟู. ได้เหรียญทอง ซึ่งต้องขอบคุณเล่าซือท่านนั้นที่ทำให้ฉันได้เหรียญทองในวันนั้น.
ประสบการณ์การเรียนต่อจีน
การอยู่ที่ประเทศจีน 5 ปีนั้น. ได้ให้ประสบการณ์ฉันมากมาย. ก่อนที่จะกลับมาที่แซมเบีย ฉันได้ไปกินข้าวส่งลากับทางเพื่อนๆคนจีน. กลับมาแซมเบียแล้วฉันก็อยากให้คนที่แซมเบียได้รู้จักประเทศจีนมากขึ้น.
